bijna 40 jaar heb ik mijn creativiteit ingezet op een basisschool,
waarvan 25 jaar als vakleerkracht handvaardigheid.
na mijn pensionering ben ik gaan schilderen,
met acrylverf, waarbij ik ook stoffen en andere materialen gebruik.

waarom schilder ik?
als ik daarover nadenk, komen er een paar herinneringen boven.
de eerste is een buisje met water waar het zonlicht doorheen scheen,
en daar was ineens de regenboog in te zien. prachtig vond ik dat, een soort “wonder”.
6, 7 jaar oud was ik toen.
een sprongetje in de tijd. boodschappen doen in het centrum van zwolle, door de
luttekestraat, langs een kunstmaterialenwinkel met een etalage waar ik
niet voorbij kon komen: ál die kleuren van de tubes verf, de krijtjes, de kleurpotloden
enz.

en nu:
is schilderen, al experimenterend, voor mij een tocht door en langs kleur en vorm.
waarbij ik o.a. landschappen weergeef, waarin ik Gods scheppende hand zie.
van alles leg ik vast, soms realistisch, soms enigszins abstract.
met in mijn hart onze overleden zoon, die mij stimuleerde.
tijdens het creëren van mijn werk is hij vaak in mijn gedachten.
hij gaf mij geregeld het advies mijn eigen taal te blijven spreken, mijn hart te volgen.

aleida kok-westrik